Het is gewoon lekkerder dweilen als je weet dat ondertussen tenminste iemand probeert de kraan te repareren (Loesje, uiteraard)

Jawel, het was jullie vast al opgevallen, de zon schijnt en ik heb toch een engeltje op mijn schouder zitten. Wonderbaarlijk, bizar en waar, ik blijk geen gendraagster te zijn. Deze kanker begint en eindigt dan ook bij mij. De kans opnieuw kanker te krijgen blijft groot, maar relatief een stuk minder dan in het gen scenario. Er verandert niets aan het behandeltraject of de prognose voor nu, maar er is in ieder geval een cruciaal domino steentje blijven staan en wie weet dondert de rest ook wat minder hard om nu. Schrijven doe ik morgen wat meer, mijn tweede chemo zit er net in en ik kijk wat scheel naar mijn beeldscherm, maar wel met een glimlach van oor tot oor om dit met jullie te kunnen delen.